شرایط و احکام خیارتاخیرثمن در قانون مدنی ایران
براساس مواد 402 تا 409 قانون مدنی که اشعار می دارد :
چهارم – درخیارتاخیرثمن
ماده ۴۰۲ – هرگاه
مبیع عین خارجی و یا درحکم آن بوده و برای تادیه ثمن یا تسلیم مبیع متبایعین اجلی
معین نشده باشد اگرسه روز از تاریخ بیع بگذرد و در این مدت نه بایع مبیع را تسلیم
مشتری نماید ونه مشتری تمام ثمن رابه بایع بدهد بایع مختار درفسخ معامله می شود.
ماده ۴۰۳ – اگربایع
بنحوی ازانحاءمطالبه ثمن نمایدوبه قرائن معلوم گرددکه مقصودالتزام بیع بوده است
خیاراوساقط خواهدشد.
ماده ۴۰۴ – هرگاه
بایع درظرف سه روزازتاریخ بیع تمام مبیع راتسلیم مشتری کندیامشتری ثمن رابه بایع
بدهددیگربرای بایع اختیارفسخ نخواهدبود اگرچه ثانیابنحوی ازانحاءمبیع به بایع وثمن
به مشتری برگشته باشد.
ماده ۴۰۵ – اگرمشتری
ثمن راحاضرکردکه بدهدوبایع ازاخذآن امتناع نمودخیارفسخ نخواهدداشت .
ماده ۴۰۶ – خیارتاخیرمخصوصی
بایع است وبرای مشتری ازجهت تاخیردر تسلیم مبیع این اختیارنمی باشد.
ماده ۴۰۷ – تسلیم
بعض ثمن یادادن آن به کسی که حق قبض نداردخیاربایع راساقط نمی کند.
ماده ۴۰۸ – اگرمشتری
برای ثمن ضامن بدهدیابایع ثمن راحواله دهدبعداز تحقیق حواله خیارتاخیرساقط می شود.
ماده ۴۰۹ – هرگاه
مبیع ازچیزهائی باشدکه کمترازسه روز فاسد و یا کم قیمت می شود ابتداء خیاراز زمانی
است که مبیع مشرف به فساد یا کسر قیمت می گردد.