تعریف عقد حواله در قانون مدنی ایران
براساس ماده 724 قانون مدنی ایران که اشعار می دارد:
ماده ۷۲۴ – حواله عقدی است که به موجب آن طلب شخصی ازذمه مدیون به ذمه شخص ثالثی منتقل می گردد.
مدیون را محیل ،طلبکار را محتال ،شخص ثالث را محال علیه می گویند
تعریف عقد حواله در قانون مدنی ایران
براساس ماده 724 قانون مدنی ایران که اشعار می دارد:
ماده ۷۲۴ – حواله عقدی است که به موجب آن طلب شخصی ازذمه مدیون به ذمه شخص ثالثی منتقل می گردد.
مدیون را محیل ،طلبکار را محتال ،شخص ثالث را محال علیه می گویند
