تکلیف فروشنده و خریدار در مورد مبیع و ثمن در مقابل یکدیگر
براساس مواد 390 تا 393 قانون مدنی که اشعار می دارد :
ماده ۳۹۰ – اگربعدازقبض
ثمن مبیع کلا"یاجزئا"مستحق
للغیردرآیدبایع ضامن است اگرچه تصریح به ضمان نشده باشد.
ماده ۳۹۱ – درصورت
مستحق للغیر برآمدن کل یا بعض ازمبیع بایع باید ثمن مبیع رامسترد داردو درصورت جهل
مشتری به وجود فساد بایع باید ازعهده غرامات وارده برمشتری نیز برآید.
ماده ۳۹۲ – درموردماده قبل
بایع بایدازعهده تمام ثمنی که اخذنموده است نسبت به کل یابعض برآیداگرچه
بعدازعقدبیع به علتی ازعلل درمبیع کسرقیمتی حاصل شده باشد.
ماده ۳۹۳ – راجع به
زیادتی که ازعمل مشتری درمبیع حاصل شده باشد مقررات ماده ۳۱۴مجری خواهدبود.
