انواع شرط و شروط صحیح و باطل :
براساس مواد 231 تا 234 قانون مدنی که اشعار می دارد :
ماده ۲۳۱ – معاملات و عقود فقط درباره طرفین متعاملین و قائم مقام قانونی آنها موثر است مگردر مورد ماده ۱۹۶.
ماده ۲۳۲ – شروط
مفصله ذیل باطل است ولی مفسد عقد نیست :
۱ – شرطی که
انجام آن غیرمقدور باشد.
۲ – شرطی که
درآن نفع و فایده نباشد.
۳ – شرطی که نامشروع باشد.
ماده ۲۳۳ – شروط
مفصله ذیل باطل و موجب بطلان عقد است :
۱ – شرط خلاف
مقتضای عقد
۲ – شرط
مجهولی که جهل به آن موجب جهل به عوضین شود.
ماده ۲۳۴ – شرط برسه
قسم است –
۱ – شرط صفت
.
۲ – شرط
نتیجه
۳ – شرط فعل
اثباتا یا نفیا.
شرط صفت عبارت است ازشرط راجعه به کیفیت یا کمیت مورد معامله .
شرط نتیجه آن است که تحقق امری درخارج شرط شود.
شرط فعل آن است که اقدام یا عدم اقدام به فعلی بریکی ازمتعاملین یا بر شخص خارجی
شرط شود.