تعریف احیا زمین و شرایط احیای اراضی
براساس مواد 141 تا 145 قانون مدنی که اشعار می دارد :
ماده ۱۴۱ – مراد از احیای زمین
آن است که اراضی موات ومباحه رابه وسیله عملیاتی که درعرف آبادکردن محسوب است
ازقبیل زراعت ،درخت کاری بنا ساختن وغیره قابل استفاده نمایند.
ماده ۱۴۲ – شروع در احیاء از قبیل
سنگ چیدن اطراف زمین یا کندن چاه و غیره تحجیراست و موجب مالکیت نمی شود ولی برای تحجیرکننده ایجاد حق
اولویت در احیاء می نماید.
ماده ۱۴۳ – هرکس از اراضی موات
و مباحه قسمتی را به قصد تملک احیاء کند مالک آن قسمت می شود.
ماده ۱۴۵ – احیاءکننده باید قوانین
دیگر مربوطه به این موضوع را ازهر حیث رعایت نماید.